ماده 1 - کلیه اشخاص حقیقی متقاضی اجاره و یا اجاره به شرط تملیک باید دارای شرایط زیر باشند:
1 - حداکثر درآمد متقاضی معادل دو (2) برابر حداقل حقوق و دستمزد موضوع قانون کار باشد. برای تعیین میزان درآمد دارندگان مشاغل آزاد، به روش مقتضی به تشخیص دستگاه بهره بردار اقدام و در مورد متقاضیان حقوق بگیر بر اساس احکام استخدامی و یا فهرست پرداخت حق بیمه عمل خواهد شد.
2 - فاقد مسکن یا زمین با کاربری مسکونی در بانک اطلاعات سازمان ملی زمین و مسکن (سازمان مسکن و شهرسازی استان) باشد.
3 - متأهل و یا سرپرستی خانوار بر عهده وی باشد.
4 - حداقل دارای ده (10) سال سابقه سکونت متوالی ، در شهر مورد تقاضا باشد. مرجع تشخیص سابقه سکونت ، دستگاه بهره بردار خواهد بود.
تبصره 1 - برای ساکنین شهرهای کوچک ، اشتغال در شهرهای بزرگ همجوار بلامانع است و سابقه سکونت در شهرهای بزرگ برای تسجیل سابقه سکونت در شهرهای جدید کفایت می نماید.
تبصره 2 - حداقل مدت سکونت برای متقاضیانی که از شهرهای بزرگ به شهرهای کوچک مهاجرت نموده یا می نمایند یک سال تعیین می گردد.
تبصره 3 - مقررات موضوع این بند شامل آن دسته از کارکنان دولت که به خواست دستگاه متبوع خود به شهر مورد تقاضا منتقل شده یا می شوند، نمی گردد.
تبصره 4 - دانشجویان متأهل به شرط داشتن شرایط سکونت در خوابگاههای متعلق به دانشگاه و یا مؤسسات آموزش عالی محل تحصیل ، فقط برای اجاره ، واجد شرایط موضوع این ماده محسوب می شوند.
ماده 2 - واحدهای مسکونی موضوع قانون با رعایت اولویتهای زیر به متقاضیان واگذار می شود:
1 - زوج های جوان تا 2 سال سابقه ازدواج - 5 امتیاز (به ازای هر دو سال افزایش سنوات ازدواج یک امتیاز کسر می گردد.)
2 - خانواده های دارای سرپرست زن - 4 امتیاز
3 - خانواده های دارای یک فرزند - 3 امتیاز (به ازای هر فرزند بیشتر یک امتیاز کسر می گردد.)
4 - کارکنان و کارگران دولت در ازای هر سال عضویت در شرکتهای تعاونی مسکن - 5/0 امتیاز (حداکثر 4 امتیاز)
5 - دارا بودن حساب پس انداز مسکن به ازای هر دوره انتظار - 5/0 امتیاز (حداکثر 3 امتیاز)
6 - به ازای هر سه سال مازاد بر مدت سکونت مندرج در بند 4 ماده (1) - 1 امتیاز (حداکثر 5 امتیاز)
7 - خانواده معظم شهدا، جانبازان ، اسراء، آزادگان و مفقودالاثرها - 2 امتیاز
8 - درآمد برابر با حداقل حقوق و دستمزد اعلامی دولت - 5 امتیاز (به ازای هر پنجاه هزار ریال درآمد اضافه بر حداقل اعلامی یک امتیاز کسر می گردد.)
ماده 3 - میزان اجاره بهای سالانه بر حسب جمعیت شهرها و متناسب با قیمت تمام شده واحدهای مسکونی به شرح ذیل تعیین می گردد:
1 - تهران هفت درصد (7%) قیمت تمام شده
2 - شهرهای با بیش از یک میلیون نفر جمعیت شش درصد (6%) قیمت تمام شده
3 - شهرهای بین دویست و پنجاه هزار تا یک پنج درصد (5%) قیمت تمام شده میلیون نفر جمعیت
4 - شهرهای کمتر از دویست و پنجاه هزار نفر چهار درصد (4%) قیمت تمام شده جمعیت
تبصره - مرجع تعیین قیمت تمام شده واحد مسکونی در هر سال ، وزارت مسکن و شهرسازی می باشد.
ماده 4 - قرارداد اجاره حداکثر برای مدت دو (2) سال منعقد خواهد شد و در سال دوم مبلغ اجاره بها برابر با ضریب تورم سالانه بخش مسکن افزایش می یابد. تمدید این قرارداد در صورت بقاء شرایط لازم تنها برای یک دوره مجاز می باشد و در صورت تمدید قرارداد، مبلغ اجاره بها مجدداً با روش ماده (3) و رعایت ضریب افزایش محاسبه می شود.
ماده 5 - دستگاههای بهره بردار در واگذاری واحدهای استیجاری به متقاضیان خود موظف به رعایت شرایط و اولویتهای مندرج در این آیین نامه می باشند.
ماده 6 - وزارت مسکن و شهرسازی مسئول نظارت بر حسن اجرای این آیین نامه و صدور دستورالعمل اجرایی مربوط خواهد بود.